Nay Moe'''''''စာသင္သားဆံုးမစာ''''''===========သုေဏယ် - နာၾကားရာ၏ ။စိေႏၲယ် - ႀကံစည္ရာ၏ ။ပုေစၧယ် - ေမးျမန္းရာ၏ ။ဘာေသယ် - ေျပာဆိုရာ၏ ။ဝိစာေရယ် - စူးစမ္းဆင္ျခင္ရာ၏ ။လိေခယ် - ေရးမွတ္ရာ၏ ။သိေကၡယ် - ေလ႔က်င့္ရာ၏ ။ဓာေရယ် - ႏႈတ္ငံုေဆာင္ရာ၏။''သု စိ ပု ဘာ ၊ ဝိ လိ သိ ဓာ''အကၡရာစြဲသံုး ဤရွစ္လံုးကိုသီကံုးပန္းသြင္ ေန႔တိုင္းဆင္ေလာ့စာသင္ပ်ိဳႏု အေျချပဳတို႔ဥဇုဘူတ လံု႔လျပင္းစြာသူ႔ထက္ငါဟု ႏႈတ္မွာရြရြႀကိဳးပမ္းကလ်ွင္သိပၸေက်းဇူးအထူးသိျမင္ ပညာရွင္ဟုမထင္မေပၚ မေက်ာ္ေဇာဘဲတီမွာလြဲအံ႔အရဲႀကိဳးကုတ္ ၾကက္ရဲစုတ္သို႕အားထုတ္ခံုမင္ မသင္မအံမႀကံမေမး ေဆြးေႏြးေရာေႏွာေျပာေဟာမဲ႔ေထြ ေပခ်ပ္ေရျဖင့္ကုန္ေစဆန္းသာ သင္ေခ်ပါလည္းဘယ္မွာဂုဏ္ရွင္ ေက်ာ္ေစာထင္ခ်ိမ္႔စာသင္ဟူက က်မ္းထိုမ်ွကိုေတြ႕ကမေရွာင္ ေၾကာင္ပုစြန္စားက်ြတ္က်ြတ္ဝါးသို႔ လႊသြားပမာေက်ာက္ထက္စာသို႔လိုရာရေအာင္ႀကံေဆာင္ေလ႔က်က္အနက္ဓိပၸာယ္ႏႈတ္ဝယ္ရြရြ ထားေခ်မွတည့္တစ္စေပၚလ်ွင္ ခ်ည္စငင္သို႕သဘင္ပြဲေမွာက္ ဆိုေရးေရာက္ကလန္႔ေၾကာက္မရွိ သတိၿမဲခိုင္ေက်ာက္တိုင္ပမာ ေကသရာသို႕ရြံ႕ရွာမဲ႔လ်ွင္း ဆိုခင္းနည္းနာအျဖာျဖာကို မၾကာႏႈတ္ေလ်ွာက္ခန္႔ခ်င့္ေထာက္ေလာ့အံ႔ေလာက္ဖြယ္သာ ဂါထာပါ႒္သားစကားဝိုက္လည္ စဥ္ရွည္ေရွးတီးစကားႀကီးက စသည္ထိုထိုဝိၿဂိဳလ္ ဝစနတ္ ဓာတ္ရပစၥည္းထံုးနည္းပမာ ဂါထာဆန္းဂိုဏ္းကရိုဏ္းဌာန္စစ္ ဖြင့္လွစ္ဋီကာအ႒ကထာပါဠိ ေအာက္ထက္ညွိ၍ကဝိလကၡဏာ အျဖာျဖာကိုေသခ်ာဆည္းစ ဆိုဝံ႔ကလ်ွင္ဘဝဤတြင္ ခုမ်က္ျမင္လည္းမထင္ဘယ္မွာ ရွိဘိရာအံ႔သံသရာလည္း ပမာကဲလြန္အဆံုးစြန္မူ ညီမြန္တုလတ္သံုးလူနတ္ဝယ္ ။ ။"အက်ြတ္ဘယ္မွာ ေဝးေတာ့မည္" ။ဆရာေတာ္ႀကီး! သ်ွင္မဟာ ရ႒သာရ !(ျမန္မာႏွစ္**၈၃၀ မွ ၈၉၂) —
No comments:
Post a Comment