The Express Times
ေကာင္းတာလုပ္ေနေပမယ့္ ေကာင္းက်ိဳးမေပးဘူး ထင္ေနသလာ
း..
==============================
================
ငါကေတာ့ ေကာင္းတာလုပ္ေပမယ့္၊ ေကာင္းက်ိဳးမရဘူး၊ သူ႔
က်ေတာ့ ဆိုးတာလုပ္ေပမယ့္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရျပန္ေရာ.. ဒီလို
အေတြးေလးေတြ မၾကာမၾကာေတြး တတ္ၾကပါတယ္။ တစ္
ခါတရံမွာ ကိုယ့္ဘာလုပ္လုပ္ မေကာင္းတာေတြခ်ည္း ေတြ႕ႀကံဳ
ေနရေလေတာ့ ကံမေကာင္းဘူး လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္ အားငယ္
မႈေတြျဖစ္တာလည္း အခါခါႀကံဳေတြ႕ဖူးၾကမွာပါ။ထိုအ
ေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သက္ျပီးေတာ့ဇာတ္
လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ကိုေဖာ္ျ
ပလိုက္ပါတယ္
တစ္ခါက သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ညတ
စ္ခုမွာ ခရီးတစ္ခုကို အတူလာခဲ့ရာမွ လမ္းခုလတ္ေရာတဲအခါ ႏွစ္
ေယာက္သား တိုင္ပင္ၾကသတဲ့။
တစ္ေယာက္က ဆိုင္းသံ ဗံုသံ တညံညံနဲ႔ စည္ကားေနတဲ့ မီးထြန္းပဲ
ကို သြားခ်င္ေနတယ္။ ကညာပ်ိဳအလွေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲမွာ ပါ၀င္
ႏႊဲခ်င္တယ္ေပါ့။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေတာင္ေပၚဘုရားဆီတက္လို႔ ကမၼ႒ာ
န္း ဘာ၀နာပြားမ်ား ရွဳမွတ္ေနခ်င္တယ္၊ ေအးခ်မ္းဆိပ္ၿငိ
မ္တဲ့ ေတာင္ေပၚဘုရားရင္ျပင္ေပၚမွာ တရားရွဳမွတ္ၿပီး ေ
ကာင္းတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္ေနတယ္။
အယူအဆမတူၾကလို႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကဲ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာလမ္းကို ကိုယ္ေ
လွ်ာက္ဆိုၿပီး လမ္းခြဲလိုက္ၾကတယ္။ မနက္မိုးေသာက္ အလင္းေရ
ာက္ရင္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ အတူဆံုးၿပီး လိုရာခရီးကို ဆက္ၾကမယ္
ေပါ့ဗ်ာ။
ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာလမ္းဘက္ကို ကိုယ္သြားလိုက္ၾကတယ္။ အပ်ိဳကည
ာေပါရာ သြားခ်င္သူက ေတာင္ေျခကို ဆင္းသြားတယ္။ ဆိပ္
ၿငိမ္ရာမွာ တရားရွာမွီးခ်င္သူက ေတာင္ေပၚကို တက္သြားလို
က္တယ္။
ေတာင္ေပၚကို တက္ၿပီး ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ စႀကၤ ံေလွ်ာက္
လိုက္၊ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္လိုက္နဲ႔ တရားရွဳမွတ္ကာ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေ
နလိုက္တယ္၊ သန္းေခါင္ေက်ာ္လာမွ သစ္ပင္တစ္ပင္ရင္းမွာ ၀င္
ထိုင္းၿပီး ကမၼ႒ာန္း တရား ပြားမ်ားစီးျဖန္းေနလိုက္
ပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာ သစ္ပင္ေပၚကေန သစ္ကိုင္းေျခာက္တစ္ေခ်ာင္းက
ရုတ္တရက္ဆိုသလို ေျဖာင္းခနဲ က်ိဳးက်ၿပီး တရားအားထုတ္ေနသူ
ရဲ့ ေပၚင္ေပၚတည့္တည့္ကို ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္သလို ျပင္းထန္စြာ က်လာပ
ါတယ္။
အဲဒီလူရဲ့ ေျခသလံုး က်ိဳးလုမတတ္ နာက်င္ျပင္းထန္တဲ့ ေ၀ဒနာကို
ခံစာရရွာတယ္။ တတ္ႏိုင္သမွ် တရားကို ႀကိဳးစားမွတ္ရင္း လင္း
လာတဲ့အခါ ေတာင္ေ၀ွးေထာက္ၿပီး မိတ္ေဆြနဲ႔ ဆံုရမယ့္ေနရ
ာကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းေလး ဆင္းလာရရွာပါတယ္။
အဲ… အေပ်ာ္အပါး အေသာက္အစား စည္းစိမ္အရသာေတြ တစ္
၀ႀကီးခံစားခဲ့တဲ့ အျခားလူတစ္ေယက္ကေတာ့ နံနက္မိုးလင္းလု႔ိ
အိပ္ရာကေနထၿပီး သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကို ထြက္
လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ လမ္းမွာ အထုပ္တစ္ခု ေက
ာက္ရပါသတဲ့။ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသျပာတစ္ေထာင္တိတိ(ဟိုတု
န္းကအသျပာ တစ္ေထာင္ဆို ဒီေခတ္ သိန္းဂဏန္းေတာ့ရွိေလာက္
တယ္) ပိုင္ရွင္မရွိ ေတြ႕ရေတာ့ ၀မ္းသာအားရယူခဲ့ၿပီး ခ်ိန္း
ထားတဲ့ ေနရာကို ေရာက္လာတာေပါ့။
ႏွစ္ေယာက္သား ေတြ႕ၾကတဲ့အခါ ကိုယ္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀ
ကံဳေတြကို ႏွီးေႏွာဖလယ္ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ ဟ…ဘယ့္ႏွယ္လဲ။
ဘုရားကုန္းေတာ္ေပၚတက္ၿပီး ကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာအားထုတ္
လို႔ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူက ေျခက်ိဳးခဲ့ရတယ္။ ကညာအလွမဒီ တရုန္
းရုန္းနဲ႔ သာယာသမွ် အရယ္ရယ္ အၿပံဳးၿပံဳးေနလိုက္သူက အသာျ
ပာတစ္ေထာင္ထုပ္ေတာင္ ရခဲ့ေသး…။
ေကာင္းတာလုပ္လို႔ ေကာင္းက်ိဳးမရ။
မေကာင္းတာလုပ္လို႔ ဆိုးက်ိဳးမရ။
ေကာင္းတာလုပ္လည္း ဆိုးက်ိဳးရတယ္။
မေကာင္းတာလုပ္လည္း ေကာင္းက်ိဳးရတယ္။
ႏွစ္ေယာက္သား ဒီလို ခံယူနားလည္မိေၾကာင္း ေျပာဆိုၿပီး ခ
ရီးဆက္ခဲ့ၾကရာ ေက်ာင္းသခၤမ္းတစ္ခုကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေက်ာင္းေတာ္က ပညာဉာဏ္ေရာင္ ထင္ရွားတဲ့ ဆရာေတာ္ရ
ဟန္းကို အက်ိဳးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါ ဆရာေတာ္က ဒီလို
မိန္႔ေတာ္မူသတတ္-
“ ဒကာတို႔…၊ အေတြ႕အႀကံဳကို နမူနာယူ မူတည္ၿပီး ေလာကနိ
ယာမအေနနဲ႔ ထင္ေနၾကလို႔ ကံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒကာတို႔ အထ
င္မွားေနၾကၿပီ ”
ပထမဒကာက ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳတာေတာ့ မွန္ပါရဲ့ သူရဲ့မူလကံ
အရ သစ္ကိုင္းက်ိဳးက် ေျခေထာက္မွာ ဒဏ္ရာရရံုမွ် မကေသး၊ သ
စ္ပင္ပိက် ခ်က္ခ်င္းေသရမယ့္ေဘးႏွင့္ ႀကံဳရမယ့္အခါျဖစ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ လတ္တေလာ ကုသိုလ္ကံက တားဆီးထားလိုက္လို႔ ေျခေထ
ာက္ဒဏ္ရာရရံုေလာက္တာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္တဲ့ကု
သိုလ္ကံက သက္သာရာ ရေစခဲ့တာေပါ့…။
ဒုတိယဒကာကေတာ့ သူ႔အတိတ္ကံအေၾကာင္းအရဆိုရင္ အသျပာေထ
ာင္ထုပ္သာမက ေရႊထုပ္ စိန္ထုပ္ ပတၱျမားထုပ္မ်ား သံုးမကုန္
လွဴမခန္းေအာင္ ခ်မ္းသာသည္အထိ ေကာက္ယူရရွိ ၾကြယ္၀မယ့္သူ ျ
ဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အဲဒီေန႔ညက မေကာင္းမႈမွာသာ ယစ္
မူး သာယာေနလိုက္တဲ့အတြက္ အသျပာ ကုေဋကုဋာထိုက္တဲ့ရတနာေ
တြမရေတာ့ဘဲ ေငြတစ္ေထာင္ထုပ္ကေလးသာ ေကာက္ရလာေတာ့
တာ
ျဖစ္ပါတယ္။ လတ္တေလာ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ရမည့္အက်ိဳးေပးတ
ရား ေလ်ာ့နည္း ဆံုးပါးသြားရတာပါ၊ အဲဒါက ကံတရားပဲ
” တဲ့။
ကိုယ္စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ အပင္ရဲ့ အသီးအႏွံတို႔ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ရိပ္သိမ္းၾကရမွာ
ဓမၼတာပါပဲ….။
ေကာင္းတာလုပ္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳးမေပးဘူး ထင္ေနေသးသလာ
း..
Credit-Dhamma Knowledge
ေကာင္းတာလုပ္ေနေပမယ့္ ေကာင္းက်ိဳးမေပးဘူး ထင္ေနသလာ
း..
==============================
================
ငါကေတာ့ ေကာင္းတာလုပ္ေပမယ့္၊ ေကာင္းက်ိဳးမရဘူး၊ သူ႔
က်ေတာ့ ဆိုးတာလုပ္ေပမယ့္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ ရျပန္ေရာ.. ဒီလို
အေတြးေလးေတြ မၾကာမၾကာေတြး တတ္ၾကပါတယ္။ တစ္
ခါတရံမွာ ကိုယ့္ဘာလုပ္လုပ္ မေကာင္းတာေတြခ်ည္း ေတြ႕ႀကံဳ
ေနရေလေတာ့ ကံမေကာင္းဘူး လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္ အားငယ္
မႈေတြျဖစ္တာလည္း အခါခါႀကံဳေတြ႕ဖူးၾကမွာပါ။ထိုအ
ေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သက္ျပီးေတာ့ဇာတ္
ပလိုက္ပါတယ္
တစ္ခါက သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ညတ
စ္ခုမွာ ခရီးတစ္ခုကို အတူလာခဲ့ရာမွ လမ္းခုလတ္ေရာတဲအခါ ႏွစ္
ေယာက္သား တိုင္ပင္ၾကသတဲ့။
တစ္ေယာက္က ဆိုင္းသံ ဗံုသံ တညံညံနဲ႔ စည္ကားေနတဲ့ မီးထြန္းပဲ
ကို သြားခ်င္ေနတယ္။ ကညာပ်ိဳအလွေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ပြဲမွာ ပါ၀င္
ႏႊဲခ်င္တယ္ေပါ့။
ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေတာင္ေပၚဘုရားဆီတက္လို႔ ကမၼ႒ာ
န္း ဘာ၀နာပြားမ်ား ရွဳမွတ္ေနခ်င္တယ္၊ ေအးခ်မ္းဆိပ္ၿငိ
မ္တဲ့ ေတာင္ေပၚဘုရားရင္ျပင္ေပၚမွာ တရားရွဳမွတ္ၿပီး ေ
ကာင္းတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္ေနတယ္။
အယူအဆမတူၾကလို႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကဲ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာလမ္းကို ကိုယ္ေ
လွ်ာက္ဆိုၿပီး လမ္းခြဲလိုက္ၾကတယ္။ မနက္မိုးေသာက္ အလင္းေရ
ာက္ရင္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ အတူဆံုးၿပီး လိုရာခရီးကို ဆက္ၾကမယ္
ေပါ့ဗ်ာ။
ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္ႀကိဳက္ရာလမ္းဘက္ကို ကိုယ္သြားလိုက္ၾကတယ္။ အပ်ိဳကည
ာေပါရာ သြားခ်င္သူက ေတာင္ေျခကို ဆင္းသြားတယ္။ ဆိပ္
ၿငိမ္ရာမွာ တရားရွာမွီးခ်င္သူက ေတာင္ေပၚကို တက္သြားလို
က္တယ္။
ေတာင္ေပၚကို တက္ၿပီး ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚမွာ စႀကၤ ံေလွ်ာက္
လိုက္၊ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္လိုက္နဲ႔ တရားရွဳမွတ္ကာ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေ
နလိုက္တယ္၊ သန္းေခါင္ေက်ာ္လာမွ သစ္ပင္တစ္ပင္ရင္းမွာ ၀င္
ထိုင္းၿပီး ကမၼ႒ာန္း တရား ပြားမ်ားစီးျဖန္းေနလိုက္
ပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာ သစ္ပင္ေပၚကေန သစ္ကိုင္းေျခာက္တစ္ေခ်ာင္းက
ရုတ္တရက္ဆိုသလို ေျဖာင္းခနဲ က်ိဳးက်ၿပီး တရားအားထုတ္ေနသူ
ရဲ့ ေပၚင္ေပၚတည့္တည့္ကို ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္သလို ျပင္းထန္စြာ က်လာပ
ါတယ္။
အဲဒီလူရဲ့ ေျခသလံုး က်ိဳးလုမတတ္ နာက်င္ျပင္းထန္တဲ့ ေ၀ဒနာကို
ခံစာရရွာတယ္။ တတ္ႏိုင္သမွ် တရားကို ႀကိဳးစားမွတ္ရင္း လင္း
လာတဲ့အခါ ေတာင္ေ၀ွးေထာက္ၿပီး မိတ္ေဆြနဲ႔ ဆံုရမယ့္ေနရ
ာကို ခပ္ျဖည္းျဖည္းေလး ဆင္းလာရရွာပါတယ္။
အဲ… အေပ်ာ္အပါး အေသာက္အစား စည္းစိမ္အရသာေတြ တစ္
၀ႀကီးခံစားခဲ့တဲ့ အျခားလူတစ္ေယက္ကေတာ့ နံနက္မိုးလင္းလု႔ိ
အိပ္ရာကေနထၿပီး သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကို ထြက္
လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္ လမ္းမွာ အထုပ္တစ္ခု ေက
ာက္ရပါသတဲ့။ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသျပာတစ္ေထာင္တိတိ(ဟိုတု
န္းကအသျပာ တစ္ေထာင္ဆို ဒီေခတ္ သိန္းဂဏန္းေတာ့ရွိေလာက္
တယ္) ပိုင္ရွင္မရွိ ေတြ႕ရေတာ့ ၀မ္းသာအားရယူခဲ့ၿပီး ခ်ိန္း
ထားတဲ့ ေနရာကို ေရာက္လာတာေပါ့။
ႏွစ္ေယာက္သား ေတြ႕ၾကတဲ့အခါ ကိုယ္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀ
ကံဳေတြကို ႏွီးေႏွာဖလယ္ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ ဟ…ဘယ့္ႏွယ္လဲ။
ဘုရားကုန္းေတာ္ေပၚတက္ၿပီး ကမၼ႒ာန္းဘာ၀နာအားထုတ္
လို႔ ေကာင္းတာလုပ္တဲ့သူက ေျခက်ိဳးခဲ့ရတယ္။ ကညာအလွမဒီ တရုန္
းရုန္းနဲ႔ သာယာသမွ် အရယ္ရယ္ အၿပံဳးၿပံဳးေနလိုက္သူက အသာျ
ပာတစ္ေထာင္ထုပ္ေတာင္ ရခဲ့ေသး…။
ေကာင္းတာလုပ္လို႔ ေကာင္းက်ိဳးမရ။
မေကာင္းတာလုပ္လို႔ ဆိုးက်ိဳးမရ။
ေကာင္းတာလုပ္လည္း ဆိုးက်ိဳးရတယ္။
မေကာင္းတာလုပ္လည္း ေကာင္းက်ိဳးရတယ္။
ႏွစ္ေယာက္သား ဒီလို ခံယူနားလည္မိေၾကာင္း ေျပာဆိုၿပီး ခ
ရီးဆက္ခဲ့ၾကရာ ေက်ာင္းသခၤမ္းတစ္ခုကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေက်ာင္းေတာ္က ပညာဉာဏ္ေရာင္ ထင္ရွားတဲ့ ဆရာေတာ္ရ
ဟန္းကို အက်ိဳးအေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါ ဆရာေတာ္က ဒီလို
မိန္႔ေတာ္မူသတတ္-
“ ဒကာတို႔…၊ အေတြ႕အႀကံဳကို နမူနာယူ မူတည္ၿပီး ေလာကနိ
ယာမအေနနဲ႔ ထင္ေနၾကလို႔ ကံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒကာတို႔ အထ
င္မွားေနၾကၿပီ ”
ပထမဒကာက ေကာင္းမႈကုသိုလ္ျပဳတာေတာ့ မွန္ပါရဲ့ သူရဲ့မူလကံ
အရ သစ္ကိုင္းက်ိဳးက် ေျခေထာက္မွာ ဒဏ္ရာရရံုမွ် မကေသး၊ သ
စ္ပင္ပိက် ခ်က္ခ်င္းေသရမယ့္ေဘးႏွင့္ ႀကံဳရမယ့္အခါျဖစ္တယ္။
ဒါေပမယ့္ လတ္တေလာ ကုသိုလ္ကံက တားဆီးထားလိုက္လို႔ ေျခေထ
ာက္ဒဏ္ရာရရံုေလာက္တာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကမၼ႒ာန္းအားထုတ္တဲ့ကု
သိုလ္ကံက သက္သာရာ ရေစခဲ့တာေပါ့…။
ဒုတိယဒကာကေတာ့ သူ႔အတိတ္ကံအေၾကာင္းအရဆိုရင္ အသျပာေထ
ာင္ထုပ္သာမက ေရႊထုပ္ စိန္ထုပ္ ပတၱျမားထုပ္မ်ား သံုးမကုန္
လွဴမခန္းေအာင္ ခ်မ္းသာသည္အထိ ေကာက္ယူရရွိ ၾကြယ္၀မယ့္သူ ျ
ဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အဲဒီေန႔ညက မေကာင္းမႈမွာသာ ယစ္
မူး သာယာေနလိုက္တဲ့အတြက္ အသျပာ ကုေဋကုဋာထိုက္တဲ့ရတနာေ
တြမရေတာ့ဘဲ ေငြတစ္ေထာင္ထုပ္ကေလးသာ ေကာက္ရလာေတာ့
တာ
ျဖစ္ပါတယ္။ လတ္တေလာ အကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ရမည့္အက်ိဳးေပးတ
ရား ေလ်ာ့နည္း ဆံုးပါးသြားရတာပါ၊ အဲဒါက ကံတရားပဲ
” တဲ့။
ကိုယ္စိုက္ပ်ိဳးတဲ့ အပင္ရဲ့ အသီးအႏွံတို႔ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ရိပ္သိမ္းၾကရမွာ
ဓမၼတာပါပဲ….။
ေကာင္းတာလုပ္ၿပီး ေကာင္းက်ိဳးမေပးဘူး ထင္ေနေသးသလာ
း..
Credit-Dhamma Knowledge
No comments:
Post a Comment