ရဟန္းေတာ္မ်ား ေန့လြဲညစာ မစားရျခင္းအေၾကာင္း
==============================
ရဟန္းေတာ္မ်ားအဖုိ႔ အစားအစာကုိ ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္
တဲ့ေနရာမွာ အစားအစာအတုိင္းအတာကုိေရာ၊ ကုိယ့္၀မ္းအတုိ
င္းအတာကုိေရာ သိရွိၿပီးသကာလ ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္ရပါ
တယ္။ မိမိရဲ႕ သပိတ္၊ ပန္းကန္ထဲကုိ ကုန္ႏုိင္သေလာက္သာထည့္ၿ
ပီး ထည့္သေလာက္ ကုန္ေအာင္ ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္ရပါတယ္
။ အစားအစာကုိ ေဆးအျဖစ္မွတ္ယူၿပီး အစာလည္းေဆး ေ
ဆးလည္းအစာျဖစ္ေအာင္ ဘုဥ္ေပးသုံးေဆာင္ရပါတယ္။ တ
စ္ခါက ဘုရားရွင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ တစ္ေနရာကုိ ခ
ရီးသြားစဥ္ ဘုရားရွင္က “ရဟန္းတုိ႔၊ ေန႔လြဲညစာ မ
စားၾကပါနဲ႔၊ ေန႔လြဲညစာမစားပဲ ေနတာက က်န္းမ
ာေရးပုိေကာင္းပါတယ္။ ဖ်ားမႈ နာမႈ ကင္းေ၀းမယ္
၊ စိတ္လန္းဆန္းမႈလည္းရရွိလာမယ္။ စြမ္းအင္ေတြတုိးပ
ြါးလာၿပီး ေနရထုိင္ရတာ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္လာပါ
လိမ့္မယ္” လုိ႔ေျပာဘူးပါတယ္။ (ကီဋာဂိရိသုတ္၊ မဇၥ်ိမနိက
ာယ္) ဘုရားရွင္လက္ထက္ အေစာဦးကာလေတြတုန္းက ဘုရား
ရွင္ရဲ႕ ဒီလုိေန႔လြဲညစာမစားဘုိ႔ ဆုံးမစကားေတြကုိ လ
ြယ္လြယ္ကူကူလက္ခံခဲ့ဟန္ေတာ့ မတူပါဘူး။ မဇၥ်ိမနိကယ္၊ လ
ဋဳကိေကာပမသုတ္ထဲမွာ ညစာမစားရတာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ရွင္ဥ
ဒါယီဆုိတဲ့ရဟန္းတစ္ပါးက ဘုရားရွင္ကုိ ဒီလုိ ေလွ်ာက္ခဲ့ဘူးပ
ါတယ္။ “ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔တေတြဟာ အရင္
တုန္းကဆုိရင္ ေန႔ေရာ ညပါ အစာအာဟာရေတြကုိ ဘုဥ္းေ
ပးသုံးေဆာင္ေနၾကတာပါ။ အခု အရွင္ဘုရားက မစားနဲ
႔ဆုိေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔တေတြ စိတ္ဆင္းရဲမႈ အင္မတန္ျဖ
စ္ေနရပါတယ္ဘုရား။ ဒါေပမဲ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔က အရွင္ဘုရ
ားအေပၚမွာ ခ်စ္၊ ေၾကာက္၊ ရုိေသျခင္းရွိၾကလုိ႔ အရွင္
ဘုရားစကားကုိ နားေထာင္ကာ ညစာ မစားၾကပါဘူးဘု
ရား” တဲ့။ ဒီ့အျပင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား ညစာစားျခင္းမွ
ေရွာင္ၾကဥ္လုိက္လုိ႔ ရရွိတဲ့အက်ဳိးတရားေတြကုိ ဒီလဋဳကိေကာပ
မသုတ္ထဲမွာ အက်ယ္တ၀င့္ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အေတာ္ေလး
စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္။ ဆန္ေစ်း ဆီေဆးႀကီး
ေနတဲ့ ယေန႔လုိေခတ္ႀကီးမွာ ဘုရားရွင္ကသာ ရဟန္းေတာ္
မ်ားကုိ ညစာမစားရ ဆုိတဲ့ ၀ိနည္းဥပေဒမထားခဲ့ဘူးဆုိရင္
(ရဟန္းေတာ္ေတြကုိ ညစာစားခြင့္ျပဳထားခဲ့မယ္ဆုိရင္) အ
ရုဏ္ဆြမ္းအတြက္ တစ္ခါ ဆြမ္းခံထြက္၊ ေန႔ဆြမ္းအတ
ြက္ တစ္ခါ ဆြမ္းခံထြက္၊ ညဆြမ္းအတြက္ တစ္ခါဆြမ္း
ခံထြက္ေနရေတာ့မွာေပါ့။ ဒီလုိသာ တစ္ေန႔ကုိ ဆြမ္းခံ သုံ
းခါထြက္ရမယ္ဆုိရင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားဘက္ကလည္း မလြယ္ကူ
သလုိ ဆြမ္းလွဴဒါန္းရမည့္ ဒကာ ဒကာမမ်ားဘက္ကလည္း အင္
မတန္ႀကီးေလးတဲ့ တာ၀န္ႀကီးကုိ ထမ္းေဆာင္ရေတာ့မွာပါ
။ အားလုံးသိၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတုိင္း ဘုရားရွင္ဟာ ဘုရာ
းအျဖစ္နဲ႔ ၄၅ ႏွစ္ၾကာ ၄၅ ၀ါၾကာေနၿပီး အသက္ ၈၀
အရြယ္မွာ ပရိနိဗၺာန္စံေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားၿဖစ္ၿပီး
၄၅ ႏွစ္ထဲမွာ ပထမႏွစ္ ၂၀ မွာ ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတြကုိ မ
ပညတ္ရေသးပါဘူး။ ဆုိေတာ့ ၀ိနည္းစည္းကမ္းေတြ မရွိေ
သးဘူးေပါ့။ ဒီေတာ့ကား ညစာစားလုိတဲ့ရဟန္းေတာ္မ်ား
ညစာ စားၾကမွာပါဘဲ။ ညစာအတြက္ ဆြမ္းခံထြက္ရမွာ
ေသခ်ာပါတယ္။ ဒီလုိညစာစားျခင္းရဲ႕ ေဘးထြက္ဆုိးက်ဳိး
နဲ႔ ညစာအတြက္ ဆြမ္းခံထြက္ရတဲ့ဒုကၡေတြကုိ ရွင္ဥဒါယီ
ဆုိတဲ့ရဟန္းႀကီး ေနာက္ပုိင္းမွာ သေဘာေပါက္သြားပါတ
ယ္။ ဆြမ္းခံထြက္ရတဲ့ဒုကၡေတြကုိ သူကုိယ္တုိင္ေတြ႔ႀကဳံခဲ့ရတ
ာကုိး။ ဒါကုိ ဒီလဋဳကိေကာပမသုတ္ေတာ္မွာ ဒီလုိ မွတ္တမ္းတင္
ခဲ့ပါေသးတယ္။ “အသွ်င္ဘုရား ေရွးကျဖစ္ဖူးသည္မွာ ရဟန္
းတို႔သည္ ညဥ့္ေမွာင္မိုက္၌ ဆြမ္းခံလွည့္လည္ၾကကုန္သည္ ရွိေသ
ာ္ အညစ္အေၾကးစြန္႔ရာသို႔လည္း ဝင္မိၾကကုန္၏၊ ညြန္
တြင္းသို႔လည္း က်ၾကကုန္၏၊ ဆူးရွိေသာ တြင္းကိုလည္း နင္
းမိၾကကုန္၏၊ အိပ္ေနေသာ ႏြားမကိုလည္း တက္နင္းမိၾက
ကုန္၏၊ ခိုးခဲ့ၿပီးေသာသူခိုး မခိုးရေသးေသာ သူခိုးတို႔ႏွ
င့္လည္း ေတြ႕ဆံုမိၾကကုန္၏၊ မာတုဂါမသည္မူလည္း ထိုရဟန္
းကိုေမထုန္ အက်င့္ျဖင့္ ဖိတ္၏ 'ေမထုန္က်င့္ရန္ ေျပာဆို၏'။
အသွ်င္ဘုရား ေရွးကျဖစ္ဖူးသည္မွာ တပည့္ေတာ္သည္ ညဥ့္ေမွ
ာင္မိုက္၌ ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္၏၊ အသွ်င္ဘုရား ခြက္ေဆ
းေၾကာေနေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ လွ်ပ္စစ္ျပက္ေသာ
အခိုက္၌ အကြၽႏု္ပ္ ကို့ျမင္၍ 'အမေလး ကိုယ္က်ဳိးနဲပါေပါ့၊
ဘီလူးႀကီးပါတကား'ဟု လန္႔ေအာ္ပါ၏။ အသွ်င္ဘုရား ဤသို
႔လန္႔ေအာ္ေသာ္ တပည့္ေတာ္သည္ 'ႏွမ ငါသည္ ဘီလူးမဟုတ္ပ
ါ၊ ဆြမ္းရပ္ေနေသာ ရဟန္းပါ' ဟု ထိုမိန္းမကို ေျပာဆို
ခဲ့ပါ၏၊ 'ရဟန္းအား မိဘမဲ့ေလေယာင္တကား၊ ရဟန္းအာ
းမိဘမဲ့ေလေယာင္ တကား၊ ရဟန္း ထက္လွစြာေသာ ဓားင
ယ္ျဖင့္ သင္၏ ဝမ္းဗိုက္ကို ထိုးေဖာက္ျခင္းကျမတ္ေသး၏၊
ညဥ့္ေမွာင္မိုက္၌ ဝမ္းဟူေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆြမ္းခံ
လွည့္လည္ျခင္းသည္ မျမတ္သည္သာတည္း' ဟု ထိုမိန္းမက ဆိုပါ
၏။” (မဇၥ်ိမနိကာယ္၊ လဋဳကိေကာပမသုတ္၊ ပုိဒ္ေရ ၁၄၈) ဒ
ါက ဘုရားရွင္လက္ထက္က ညစာအတြက္ ဆြမ္းခံၾကြဘူးတဲ့ရ
ဟန္းတစ္ပါးရဲ႕အေတြ႔အႀကဳံကုိ ေဖာ္ျပတာပါ။ ဘုရား
ရွင္ကလည္း 'အၾကင္ရဟန္းသည္ မြန္းလြဲေသာအခါ၌ ခဲြဖ
ြယ္ကိုေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ေဘာဇဥ္ကိုေသာ္လည္းေကာင္း
ခဲမူလည္း ခဲျငားအံ့၊ စားမူလည္း စားျငားအံ့၊ (ထိုရဟ
န္းအား) ပါစိတ္အာပတ္အျပစ္သင့္ေစ'' ၀ိနည္းဥပေဒ တစ္
ခုကုိ ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ၀ိနယပိဋက၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္မွာလာတဲ့
ဒီ၀ိကာလေဘာဇနသိကၡာပုဒ္အေၾကာင္း
ေတာ့ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ေျပာလုိတာက ဘုရားရွင္က ေန
႔ ၁၂ နာရီမွ ေနာက္ေန႔မနက္ အရုဏ္တက္သည္အထိ အဆုိင္အခဲ
ျဖစ္တဲ့ ထမင္း၊ ေခါက္ဆြဲ၊ ၾကာဇံ၊ မုန္႔ဟင္းခါး၊
ကိတ္မုန္႔၊ ေပါင္မုန္႔စတဲ့ အစုိင္အခဲျဖစ္တဲ့ အစားအစာ
(Solid Foods) ေတြကုိသာ စားခြင့္မျပဳတာပါ။ အပ္စ
ပ္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္တုိ႔ကုိ ဘုဥ္းေပးသုံးေဆ
ာင္ေကာင္းပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ 100 Plus, Red Bull (က
ၽြဲရုိင္း)လုိ အေအးမ်ဳိးေတြကုိလည္း က်န္းမာေရးအရ ေသာ
က္လုိ႔ရပါတယ္။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံက လက္ဖက္ေျခာက္ထြက္တဲ့ႏုိ
င္ငံဆုိေတာ့ ညေနပုိင္း သီရိလကၤာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကုိ
အလည္သြားရင္ လက္ဖက္ရည္ေတြနဲ႔ဧည့္ခံတာကုိ ႀကဳံဘူးပါတ
ယ္။ ထုိင္းဘုန္းႀကီးေတြကေတာ့ ေကာ္ဖီ၊ မုိင္လုိစတာေတြ
ကုိ ေသာက္ေကာင္းတယ္လုိ႔ ယူဆၿပီး ညေနပုိင္း ဘုဥ္းေပးသုံ
းေဆာင္ေလ့ရွိပါတယ္။ ႏြားႏုိ႔မထည့္ရင္ ညေနပုိင္း ေက
ာ္ဖီ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ေကာင္းၿပီး ႏြားႏုိ႔မထည့္ရင္ေတ
ာ့ မေသာက္ေကာင္းဘူးလုိ႔ ထုိင္းဘုန္းႀကီး သီရိလကၤာဘုန္
းႀကီးတခ်ဳိ႕က ေျပာျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီ
းမ်ားကေတာ့ ေကာ္ဖီ လက္ဖက္ရည္ေတြကုိ မေသာက္ေကာင္း
ဘူးလုိ႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္၊ သေဘ
ၤာသီးေဖ်ာ္ရည္လုိဟာမ်ဳိးေတြကုိ ႏုိ႔ဆီနဲ႔ ေဖ်ာ္ေသာက္တာကုိ
ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႔ဘူးပါတယ္။ ဒီလုိေထာပ
တ္သီးေဖ်ာ္ရည္မ်ဳိး၊ သေဘၤာသီးေဖ်ာ္ရည္မ်ဳိးကုိ ေသာက္လုိ႔ရ
တယ္ဆုိရင္ ေကာ္ဖီ လက္ဖက္ရည္လည္း ေသာက္လုိ႔ရသင့္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ျမန္မာျပည္ အခ်ဳိ႕ေဒသေတြမွာေတာ့ ၾကက္သ
ြန္သုတ္၊ ဂ်င္းသုတ္ေတြကုိ ညေနပုိင္းအခ်ိန္ေတြမွာ ရဟန္း
ေတာ္မ်ား ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္ေကာင္းတယ္လုိ
က္ကပ္လွဴဒါန္း ဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္ေနတာကုိ ေတြ႔ဘူးပါ
တယ္။ ၿခဳံၾကည့္လုိက္ရင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနနဲ႔ ကုိယ္ေနေ
နတဲ့ေဂါစရဂါမ္ပတ္၀န္းက်င္က ဒကာ ဒကာမေတြအလုိအတုိင္
း က်င့္သုံးေနၾကတယ္လုိ႔ထင္မိပါတယ္
ညေနပုိင္းအခ်ိန္မွာ ရဟန္းေတာ္ေသာက္ရင္ ျမန္မာဒကာ
ဒကာမမ်ားက ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ အညီမေနဘူးဆုိၿပီး အထင္ေ
သးတတ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ညေနပုိင္းအခ်ိန္ေတြမွာ ျမန္မာ
ရဟန္းေတာ္မ်ား ေကာ္ဖီလက္ဖက္ရည္မေသာက္ၾကပါဘူး။ ေ
ထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္၊ သေဘၤာသီးေဖ်ာ္ရည္လုိဟာမ်ဳိးေတြ
ေသာက္ရင္ေတာ့ ၀ိနည္းေတာ္နဲ႔ညီတယ္လုိ႔ ထင္တတ္ၾကပါတယ္
။ ဆုိေတာ့ ညေနပုိင္းအခ်ိန္ေတြမ်ာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်
ား ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္၊ သေဘၤာသီးေဖ်ာ္ရည္လုိဟာမ်ဳိးေ
တြကုိ ေသာက္ၾကျပန္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံက ထင္ရွားတဲ့
ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကေတာ့ ညေနပုိင္း ဘိလပ္ရည္ (ဟုိးတု
န္းကေပၚခဲ့တဲ့ စိမ္းစိမ္းအရည္) ကုိေတာင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား
ညေနပုိင္းေသာက္သင့္ မေသာက္သင့္ စဥ္းစားသင့္တယ္လုိ႔ မိ
န္႔ဘူးတယ္ဆုိတာကုိ တဆင့္စကားၾကားဘူးပါတယ္။ ဘာအစာ
းအစာကုိ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲစားစား ဘာေၾကာင့္စားတယ္ဆုိတ
ာကုိ သတိမူရပါမယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနနဲ႔ အစားအစ
ာ စားတဲ့ေနရာမွာ ဘုရားရွင္က ဒီလုိ ဆင္ျခင္ၿပီး စား
ရမယ္လုိ႔ မိန္႔မွာခဲ့ပါတယ္။ “ဤသည့္စားဖြယ္၊ အမယ္မယ္ကုိ
၊ ျမဴးရယ္မာန္ၾကြ၊ လွပေရဆင္း၊ ျပည့္ျဖဳိးျခင္းငွ
ာ၊ မသုံးပါဘူး၊ ေလးျဖာဓာတ္ေဆာင္၊ ဤကုိယ္ေကာင္သ
ည္၊ ရွည္ေအာင္တည္လ်က္၊ အသက္မွ်တန္း၊ မေမာပန္းျငား
၊ ဘုရားသာသနာ၊ က်င့္ႏွစ္ျဖာကုိ၊ က်င့္ပါႏူိင္ေစ၊ ေစဒ
နာေဟာင္း-သစ္၊ မျဖစ္ေစရ၊ ယာပုိက္မွ်လစ္ ခပ္သိမ္းျပ
စ္ကုိ မျဖစ္ေလေအာင္၊ခ်မ္းေျမ႔ေအာင္ဟု သုံးေဆာင္မီွ၀ဲ
ပါသတည္း။”
ကိုးကား: လဋဳကိေကာပမသုတ္၊ မဇၥ်ိမနိကာယ္ ကီဋာဂိရိသုတ္၊
မဇၥ်ိမနိကာယ္ ၀ိနယပိဋက၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ
--
No comments:
Post a Comment